Φλωράς, Θεόδωρος

(Σιάτιστα 1862 – Κωνσταντινούπολη 1916). Γιατρός και λόγιος. Τελείωσε τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία στη Λιψία. Την εποχή εκείνη εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στο περιοδικό Κλειώ, που εκδιδόταν εκεί και κατά καιρούς, συνεργάστηκε με διάφορα λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Διετέλεσε πρόεδρος του βιολογικού τμήματος του Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως. Τα κυριότερα από τα έργα του τιτλοφορούνται Ανθρωπολογία (1888), Ανθρωπολογία και φυσιολογία (1892), Η χρήσις του βίου (1900), Λόγια της ψυχής και της αγάπης (1910), καθώς επίσης Για τον δάγγειο πυρετό στη Μικρά Ασία (1889) και Περί ενέσεων ιωδιούχων σκευασιών (1902), που γράφτηκαν στα γερμανικά.